De politie deed een inval in
een huis, waar ze honden en katten verzamelden maar waar verder niet naar
omgekeken werd. De buren hadden al maanden eerder aangegeven dat
het niet langer kon, het huilen en janken, de roep om hulp ging mensen door merg
en been,… Toch duurde het (veel te) lang voordat er werd ingegrepen,… De
dieren moesten in hun eigen vuil leven en waren in verre staat van
verwaarlozing, we hebben het al zo vaak gezien, maar hier wen je nooit aan! De
politie moest ze eerst, zoals wettelijk verplicht, aan het dodenstation af
zetten en van daaruit mochten wij hen dan redden,… Nog steeds even vies en vol
vlooien, teken en noem maar op,… De verplichting om daar iets aan te doen ligt
dan weer niet bij het dodenstation, maar bij ons,… Geen commentaar,… De hondjes
zijn allemaal bij ons,… Hun vacht vol enorme, vieze, stinkende klitten, hun
tanden zijn nooit verzorgd geweest,… De vrouwtjes hebben vele pupjes gebaard,
wat er met hen gebeurd is, dat weten we niet,… Hun huid is geïnfecteerd door de
verwaarlozing, en Damira heeft een tumor die geopereerd moet worden,… Het
arme vrouwtje werd net als de anderen nooit verzorgd. Onze Dundi heeft
maar drie pootjes, eentje werd geamputeerd,… We weten niet hoe of
wat,… Toen we hen van hun verleden wilden verlossen, ze wilden
wassen en opfrissen, zijn ze zo mee gevallen, geen van hen werd
boos, of grolde, ze waren alleen maar dankbaar dat ze eindelijk gezien werden,
van tel waren,… Alleen maar kwispelende staartjes en
likjes waren hun antwoord,… Het zijn zo een aandoenlijke, dankbare lieverds, je
hart breekt er gewoon van,… Het zijn echte kneusjes, sukkeltjes,… Na hun baden, na het knippen, de pipetten en de
volledige verzorging, zag je ze 's avonds zo genieten en bij
elkaar kruipen, hun oogjes sluiten van puur geluk en in een
diepe slaap vallen,… Deze hondjes moeten echt super-geluksvogeltjes
worden,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten