Onze kleine, verlegen Simsalabim werd deze week extra verwend door Mona, het dochtertje van Inge,… Het was grote liefde, op een voorzichtige manier,… Onze Simsalabim is een teruggetrokken en bang hondje, maar met wat aandacht en liefde smelt haar angst stilaan weg,… Lieve Mona wist haar te ontdooien, en kon haar lekker knuffelen, haar mama schreef deze woorden over onze onopvallende lieverd: We gingen in Spanje wandelen met Simsalabim. Ze is nog steeds erg teruggetrokken en bang, maar laat zich zonder problemen oppakken en aanlijnen. Ze is heel erg lief en ze geniet ervan om op je schoot te zitten. Simsalabim is een rustig hondje dat tijd nodig heeft om aan je te wennen. Na een tijdje stapte ze dapper mee. Simsalabim kan in een gezin met andere hondjes en zelfs (niet te kleine) kindjes die weten dat je een hondje gerust laat wanneer die op zijn/haar veilig plekje zit. Met het nodige geduld wordt ze een vriendje voor het leven! Het toeval wil dat Simsalabim tijdens het schrijven van dit verhaal, gereserveerd werd, we hopen zo dat onze lieveling eindelijk haar gouden mandje gevonden mag hebben!
Mona kwam samen met mama Inge en nichtje Diede, een weekje helpen in onze refugio. Ze offerden hun paasvakantie op om te doen wat ze graag doen, wandelen en knuffelen met de hondjes! Onder begeleiding van mama Inge, wandelden ze verschillende hondjes en leerden ze ze op een andere manier kennen. We hopen dat er nog ouders het voorbeeld van Inge en Mona willen volgen, het is niet alleen voor hen een mooie leerschool, maar ook voor onze hondjes, zij hebben de tijd van hun leven en komen op deze manier in aanraking met kinderen, wat hun kans op adoptie danig verhoogt! Langs deze weg nogmaals hartelijk bedankt aan Inge, Mona en Diede, hopelijk zien we jullie snel weer terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten