Hoe veel hij is gegroeid het afgelopen jaar.
Toen hij bij ons kwam was hij vergeten dat poepen en plassen buiten hoort,een paar ongelukjes zijn er dus wel geweest.
Grappig was wel dat hij een de douchekabine koos om zijn behoefte te doen, hij snapte ergens dus ook wel dat middenin de kamer niet zo netjes is...
We zijn de eerste tijd heel vaak even met hem naar buiten gelopen, en binnen de kortste keren was hij (weer) zindelijk.
Vanaf dag 1 heeft Muffin heel veel water gedronken en dat doet hij nog steeds. Hij heeft het snel warm en heeft snel dorst. We vragen ons af hoe dat voor hem in Spanje was?
Afijn, de dierenarts heeft niets geks kunnen ontdekken dus we doen het er mee.
Direct bij binnenkomst maakte Muffin en Ziggy (de kat) kennis met elkaar en werden dikke vriendjes. Het rondje voor het slapen gaan moet de kat mee...
De eerste tijd in de bench was een drama, 's nachts naast ons bed was te doen, maar Muffin heeft hier duidelijk een hekel aan.
Wanneer we weggingen begon hij te janken en hield dat wel even vol.
Tot we na niet al te lange tijd thuiskwamen en hij ontsnapt was uit de bench. We vonden hem lief slapend op de bank.
Toen was het simpel; bench de deur uit en alleen thuis zijn bleek geen probleem meer voor onze superhond!
De eerste 2 weken liep Muffin vrolijk op elke hond af, dat is helaas niet meer zo. We stapten uit de auto,
een herder die een paar honderd meter verder met zijn bazin liep draaide zich om en rende in 1 rechte lijn op Muffin af die maar vast op zijn rug was gaan
liggen en viel aan. Gelukkig geen bloed vergoten, maar allemaal geschrokken. Daarnaast heeft de castratie van Muffin effect gehad op hoe hij ruikt voor andere honden.
Echt veel reuen rijden op hem als ze de kans krijgen en weten dan van geen ophouden, inmiddels zelfs een paar goed opgevoedde honden waar hij eerst lol mee had.
Ik denk dat dat er voor zorgt dat hij steeds vaker met een boog om andere honden heen loopt.
Mensen daarentegen vind hij helemaal niet eng. Het liefst gaat hij bij iedereen snuffelen en een aai over zijn bol halen. Het is trouwens een ongelovelijke knuffelkont.
Het liefst ligt hij tegen je aan, en als je stopt met kriebelen laat meneer door je even aan te tikken weten dat je nog even door moet gaan.
Gelukkig heeft hij wel 1 dikke vriendin, Grappa. De hond van vrienden die hij de dag na aankomst heeft ontmoet. Die twee zijn helemaal gek met elkaar.
Het heeft ook een paar weken geduurd voordat Muffin ons heeft laten horen dat hij kan blaffen, dat hoor je kennelijk nog wel eens anders bij perro's, maar Muffin blaft niet onnodig en dat is fijn.
Heel snel ben ik met Muffin naar school gegaan, en dat vindt hij geweldig! Eerst gezellig op puppy-cursus, een vervolgcursus, toen een combi-cursus, en nog een paar losse workshops. Hij leert als de beste.
In het begin was een beloningssnoepje uit de hand te krijgen nog eng, de tunnel bleek het allerspannends samen met het aanraken van dingen die geluid maken...
Maar OP, Op vindt hij het allerleukst, op hindernissen, boomstammen, tonnen, krukjes...schoot (haha)..verzin het maar... Kennelijk was hem dat niet vreemd.
Verder heeft het maanden geduurd voor hij het water in durfde, eerst alleen natte voetjes, toen tot de borst, maar toen de voetjes eenmaal los waren kwam zijn zwemtalent bovendrijven.
Nu doet hij zijn naam eer aan en kan hij er geen genoeg van krijgen.
En ja , natuurlijk... zijn tennisballen... wat moet je daar toch mee? Nou, eerst helemaal niets, en dan.. heel langzaamaan... pakken, vervolgens een paar weken verder;
er achteraan...
Weer veel later de bal ergens achter laten..
Dan... blijven staan tot je weer bij hem bent.
Intussen thuis "loslaten" oefenen.
Vervolgens buiten bal pakken, op je wachten en dan weglopen....
Dan, naar je toekomen met de bal en weer weglopen...
Sinds vrij kort geleden... niet meer weglopen, en, sinds een week of 2... de bal bij je brengen en op commando loslaten.
En zeg nou zelf; wie heeft er nog behoefte aan met andere honden spelen wanneer je met de baas en een TENNISBAL kan spelen!
Muffin kan inmiddels ook naast de fiets lopen.De fietsaanhanger lijkt waarschijnlijk te veel op een bench, dat vindt Muffin helaas niet leuk. In eerste instantie liet hij het een soort van over zich heenkomen.
Rustig gaan liggen is er echter niet bij. We hebben best al wel wat ritjes gemaakt, maar sinds een tijdje begint hij te piepen en janken. En steeds eerder. Daar weet ik nog geen oplossing voor en dat vind ik wel jammer,
want dat beperkt mij wel.
Zou ik bijna vergeten te vertellen dat hij nog een vaardigheid onder de knie heeft gekregen; zoeken! Waar we eerst goed in de gaten moesten houden waar de bal terecht kwam en dan vervolgens zelf 10 minuten liepen te zoeken,
gaat Muffin nu het hele terrein af met zijn neus boven de grond. Eerst van hot naar her, maar daar begint nu ook steeds meer structuur in te komen. En opgeven? Dat woord kent Muffin niet.
Een paar extra stempels heeft hij inmiddels ook in zijn paspoort, want hij is al lekker mee op vakantie geweest. Kamperen, een huisje, Muffin vindt alles goed,als hij maar mee mag!
Het is een heel verhaal geworden. Ik denk dat het een aardige indruk geeft va ons afgelopen jaar met Muffin.
Muffin is het meest fantastische hondje dat we ons kunnen wensen.
Hij is grappig, lief, voorzichtig, slim, leergierig, gehoorzaam, ondeugend, innemend, knap, vrolijk, braaf
Bedankt aan iedereen van ACE, we kunnen ons geen leven zonder Muffin meer voorstellen!
Luuk, Renate en Muffin
Klik hier voor meer foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten