Aankomst in mijn nieuw huis:
Ik voelde mij meteen op mijn gemak toen ik in mijn nieuwe huis binnen kwam.
Ik ging gelijk in alle manden liggen alsof ik het nog nooit eerder heb gedaan.
Er waren daar ook schattige knuffels en als hondje van 9,5 maanden vond ik die
erg leuk. Alleen mijn nieuw maatje deed raar. ze ging onder de tafel zitten.
Waarom dan? Ik bijt toch niet. Maar al snel waren wij aan elkaar gewend en
werden maatjes voor het leven. Moe dat ik was van de reis was ik blij lekker
languit te kunnen slapen. Ik sliep samen met mijn nieuwe maatje en mijn baasje
in een kamer. Mijn baasje moest soms s'nachts opstaan om naar de WC te gaan. Ik
kon zo moe dat ik was nog nauwelijks de ogen open doen maar ik deed het toch en
gaf mijn baasje iedere keer toen zij aan mij voorbij liep een likje. Wat lief
he?
Heel geleidelijkaan ben ik gewend geraakt aan mijn nieuwe omgeving. Al
raakte ik een enkele keer behoorlijk in paniek toen ik dacht: Ze willen van mij
af en brengen mij weer terug naar Spanje omdat de wandeling met mijn baasje
ineens heel anders was. Gelukkig kwam ik opgelucht weer thuis en bleek er
helemaal niets aan de hand te zijn. Soms raak ik snel in paniek, al helemaal als
ik buiten andere mensen tegen kom.
Het gaat mij nu heel erg goed, ik ben een heel gelukkige hond. Soms lekker
door het dolle heen, al vindt mijn baasje dit niet altijd even leuk. Ik hoop
jullie nog een keer bij een ACE dag te ontmoeten want ik heb aan jullie zo veel
te danken.
Groetjes
je Lotje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten