maandag 21 november 2016

Gaia

Het is een week geleden dat we Gaia gaan ophalen zijn; wat was dat spannend!
Jonas heeft haar de hele autorit bij hem gehad op de achterbank. Toen we thuiskwamen heb ik me ergens willekeurig in huis op de grond gezet en ze kwam me meteen besnuffelen en knuffelen.

Inmiddels is ze het hier al goed gewoon. Ze is stil in haar bench, ze doet haar behoeften buiten, ze weet het perfect aan te geven dat ze buiten moet, ze komt graag knuffelen, en als ze voldaan is dan gaat ze liggen slapen op haar hondenbed.

Gisteren hadden we onverwacht bezoek van een vuurvrouw en een pakketjesman, en de buurvrouw begroette ze maar al te graag!
Ook toen mijn broer met zijn twee kindjes langskwam was ze voorbeeldig! Een snoepje kwam ze zacht aannemen, en verder trok ze zich niets aan van de drukte.
Bij de (schoon)ouders op bezoek voelde ze zich snel veilig.
Op wandeling durft ze blaffen naar fietsers, paarden, koeien, honden en bomen in typische herfstkleuren. Treinen en auto's zeggen haar dan weer niets. Vogels doen haar ook niets, daar kijkt ze zelfs naar op!


Gaia bij de sympathieke vrouw waar ze mee meereisde. Nog een laatste knuffel alvorens ze bij ons kwam.


Zichtbaarheid in het verkeer is belangrijk!

Flink pootjes afkuisen. Als ze buiten moet, gaat ze op de dweil zitten/staan. Wilt ze aandacht, dan gaat ze met de dweil lopen. 😂




In de tuin. Eens snuffelen, eens crossen, ... Ze kan zich uitleven.

Bij mijn ouders. Ze was moe van al de indrukken die ze gekregen had.


Als er bezoek is... Lekker centraal in huis, slapen gelijk de muizen in het meel.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten