Beste lezers,
Begin 2015 vetrok ik samen met 2 klasgenoten naar Zuid
Spanje om hier stage te lopen bij Ace-Charity voor drie en halve maand. Zo
spannend. Eerste keer buitenland stage en meteen zo lang.
Op mijn eerste stage dag kreeg ik sectie 2 toegewezen,
hier heb ik mijn gehele stage periode gestaan. Dit vond ik zelf heel prettig, want de honden die op
sectie 2 zaten, behoorden echt onder mij.
Ik was verantwoordelijk voor ze en ik leerde ze hierdoor
ook heel goed kennen.
In de middag van mijn eerste stage dag kwamen er nieuwe
honden op sectie 2. Deze honden waren niet lang geleden uit het dodingstation
gehaald in Cordoba.
Hier zat Melleke bij. Een lief klein hondje, maar heel
angstig, onzeker en verdrietig. De eerste week wilde zij helemaal niks eten. Ik
bekommerde me om haar en ging elke dag bij haar zitten en beetje met haar
knuffelen. Langzamerhand begon ze te eten en zag ik haar opbloeien.
Voor ik het wist, had ik een band opgebouwd met Melleke.
En wilde ik haar meenemen naar Nederland en haar een gouden mand geven!
Maar ja ouders…. Big issue. Ze zeiden duidelijk, dat ik
GEEN hond mocht meenemen. Maar hoe kan ik Melleke hier nou achter laten? Ik kon
dat niet.
Bijna elke dag stuurde ik foto’s naar mijn ouders van
Melleke en berichtjes. Maar elke keer zeiden ze nee, nee en nog eens nee..
Eind Maart kwamen ze naar Spanje toe om mij op te zoeken
en eerste wat ik hun liet zien was ACE. Maar vooral Melleke. Ik nam mijn ouders
mee naar sectie 2 en ik liet Melleke uit haar kennel.
Meteen ging Melleke naar mijn ouders toe en ging mijn
ouders knuffelen en kopjes geven. Maar nog steeds zeiden mijn ouders leuk..
maar nee gaat hem niet worden!
Op de dag dat mijn ouders zouden vetrekken naar Nederland,
kwam mijn moeder naast mijn zitten. Ze zei tegen mij: sinds jij foto’s begon te
sturen van Melleke, heb ik met pap lopen dimdammen. We wilden niet meteen ja
zeggen, want we wilden het eerst met eigen ogen zien en misschien was het een
vlaag dat je der wou hebben. Maar je hebt ons laten zien dat je der echt wilt,
maar je moet 1 ding doen.. dan mag je haar meenemen naar Nederland.
Ik moest ervoor zorgen dat ik mensen had in Nederland,
van mochten we ooit op vakantie gaan, dat de hond daar terecht kon! Want de
hond in de pension stoppen, vonden mijn ouders geen optie.
Dus dat deed ik meteen! In de avond vertrokken mijn
ouders naar Nederland, en met toeval zaten hun in het zelfde vliegtuig waar
iemand van ACE ook in zat. Mijn ouders hebben toen al gelijk door gegeven dat
we Melleke wilden.
Dag erna kwam ik op stage en toen hoorde ik dat en zag ik
dat Melleke al gereserveerd stond voor mij. Ik was helemaal door het dolle
heen. De gehele procedure werd toen in gang gezet. Er werd in de zelfde week
nog een huisbezoek gepland en alles was OKE. Nu moest ik alleen nog het bedrag
over maken en Melleke toevoegen aan mijn vliegticket naar huis.
Melleke was nu officieel van mij. Mijn Spaanse hondje wat
naar haar gouden mand gaat!
Einde van de mei vakantie was onze stage periode voor bij
en vertrokken wij weer naar Nederland, samen met Melleke en nog een hondje wat
met ons mee vloog.
Ons avontuur is voorbij in Spanje, maar gaat nu door in
Nederland.
Soms denk ik, wat als ik haar niet had meegenomen uit
Spanje. Zou ze er nu dan nog steeds zitten? Het was immers een onzichtbaar
hondje..
Ook vraag ik me soms af wat er met haar gebeurd is, want
je merkt gewoon dat ze dingen heeft meegemaakt. Eerder was ze HEEL onderdanig
en als je maar iets deed, dook ze meteen in een hoekje. Bang dat ze geslagen
zou worden. Maar dit gaat steeds beter. Ze heeft meer vertrouwen gekregen en is
minder snel bang.
Nu is Melleke al
weer ruim een jaar in Nederland en heb tot de dag van vandaag geen spijt gehad.
Zelfs bij mijn ouders heeft ze nu hun hart gestolen.
Vooral bij mijn moeder. Het is zo’n een trouwe, lieve viervoeter. Maar soms ook
zo gek als een deur.
Wij houden heel veel van Melleke en zouden niet weten wat
wij zonder haar zouden moeten. Ze hoort bij ons en wij bij haar! Alsof het zo
had moeten zijn.
Hier wat foto’s. gemaakt in Spanje.
Hier gaan we naar HUIS !!!!
En nu enkele foto's gemaakt in Nederland:
Groeten Samantha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten