donderdag 23 april 2015

Emanuel, Lisashenka en Plumita.

Emanuel


Sinds bijna 2 jaar ben ik in België geïmmigreerd, en ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Ik heb fijne speelkameraden en door mijn baasjes laat ik mij bedienen of ik een koning ben. Zij zijn erg fier op mij omdat ik zo een flinke jongen ben. Ik speel ook graag met de poesjes als ik niet aan 't rennen ben achter een balletje of een ring. Ik hou ook van in de zon liggen. Binnen lig ik graag in de zetel of op een dekentje. Mijn baasjes nemen mij ook graag mee in de auto. Autoritjes vind ik ook fijn. 't Is hier leuk en ik denk dat ik blijf.

Klik hier voor foto's die mijn baas van mij gemaakt heeft, knappe bink he??

Lisashenka. 


Ik ben hier in minder gunstige omstandigheden toe gekomen begin maart. De dag voor mijn aankomst is een collega ingeslapen na een korte tijd van ziekte. Mijn naam is nu Lisa, omdat mijn baasjes vonden dat een Russische naam niet echt paste bij een schapendrijver uit Schotland. Trouwens de buurvrouw is Russisch en ze mag ook niet denken dat ze altijd op haar roepen. Zelf weet ik niet hoe mijn naam klinkt, want ik ben doof. Mijn baasjes hadden het er in 't begin moeilijk mee, maar ik doe mijn best en 't begint beter te gaan. Ze hebben hier ook nog poezen die ik wil bewerken als schapen, maar dat laten ze niet toe. Ze krabben niet en komen aaien. Katten hé! Wat ik hier zo reuze vind is dat de baasjes mij meenemen met de auto. Leuk hoor en aan de leiband ben ik echt voorbeeldig. Net of ik naar de hondenschool geweest ben. Daar is mijn baasje zo trots op ...  Ze hebben hier nog een Spanjaard lopen, Emanuel en sinds kort nog zo 'n klein ding, Plumita. Dat is er me nogal eentje. Nog meer brok energie dan ik, maar ik heb haar geadopteerd als mijn pupje, nu doen de anderen dat toch ook zeker. 

Van mij heeft de baas ook mooie foto's gemaakt, wil je me zien klik dan hier.

Plumita


     Pluimpje schampt mijn baasje soms omdat ik zo klein en dartel ben. Spijtig dat ik op 29 maart op de luchthaven afscheid heb moeten nemen van mijn broertje Joris, maar naar ik vernomen heb is die ook goed terechtgekomen. 't Is hier fijn in dit knus nest met al die andere speelkameraden, maar ik denk dat ik hier de vedette ben. Ik heb hier direct gedaan of ik hier altijd al gewoond heb en ik steel eenieders hart met mijn speelsheid. Waar je grote mensen al gelukkig kan mee maken hé? Ik ben nog niet helemaal zindelijk, maar ik werk eraan ;-). Eigenlijk zijn mijn baasjes héél benieuwd hoe ik er later als ik groot ben zal uitzien. Ik kan wel zeggen dat we hier een echt honden leven hebben. Wat een leven! Met ons gat in de boter gevallen! De groetjes aan Spanje ik kom niet meer terug!!!!!

Nu dan mijn foto's ze zijn natuurlijk geweldig!! Klik hier om ze te zien.

Groetjes van de trotse Spaans Honden In Noodliefhebbers

Geen opmerkingen:

Een reactie posten