Na lang te hebben uitgekeken naar
onze trip, komen Marga en ik eindelijk aan op donderdag 20 november in
Malaga. Het doel van onze trip is het begeleiden van 8 zwerfhonden terug naar
Brussel, die allemaal een nieuw baasje krijgen. We hebben er heel veel zin en
in en zijn ook heel benieuwd naar wat ons te wachten staat. De koffers zitten
vol met speeltjes en etenswaren voor de dieren. Het voelt als een vakantie en
tegelijkertijd hebben we ook een belangrijke missie; namelijk deze dieren een
nieuw bestaan te geven in België.
Na hartelijk te zijn ontvangen
door bekenden van Marga in Mijas, gaan we op vrijdag 21 november op weg naar het dierenasiel. Dit asiel wordt
geleid door Fabienne en Ton, mensen uit België die zich belangeloos inzetten
voor het dierenasiel. Daar aangekomen zijn we onder de indruk van het aantal
honden en katten ( die wachten dus allemaal op een baasje), maar ook van de
beperkte ruimte die de dieren hebben. Ze zitten met veel honden in 1 hok, met
naast hen en tegenover hen ook weer dieren. De wens is dan ook om zo snel
mogelijk uit te breiden.
Tijdens ons bezoek krijgen we een
rondleiding over het terrein en zijn getuige van het “uitlaten van de honden”,
dit gebeurt op een afgesloten heuvelachtig terrein en op het moment dat de
dieren uit hun hokken mogen, is het een enthousiast geblaf en rennen de dieren
achter elkaar aan de heuvel op. Het zien van zoveel dieren die nog op een
baasje zitten te wachten doet ons verdriet en we raken steeds meer overtuigd
van het feit dat wij hier 8 honden heel blij gaan maken (en straks ook 8
baasjes).
Zaterdag 22 november staat in het teken van het transport van de
honden naar de luchthaven van Malaga en vervolgens naar Brussel. Een spannende
dag, want dit is waarvoor wij hier zijn gekomen! We zijn om 9:30 bij het asiel
en zien dat er 4 benches klaar staan voor 8 honden. Ze worden liefdevol in de bench gestopt, waarbij
goed wordt gekeken welke honden goed met elkaar matchen; tenslotte zitten ze
tot zeker 17:00 met elkaar in 1 bench. Even is er paniek, wanneer blijkt dat
van 1 van de honden de gegevens/ reispapieren niet compleet is; deze missie
wordt heel zorgvuldig uitgevoerd, want je moet er niet aan denken, dat –
wanneer we op de luchthaven zijn- 1 van de honden niet mee zou mogen, omdat de
papieren niet in orde zijn.
Gelukkig is alles in orde en
worden de benches in een auto geladen en gaan we op weg naar de luchthaven van
Malaga. Ook onze papieren moeten in orde zijn, want de honden “reizen” op de
paspoorten van Marga en mij. Het inchecken verloopt vlekkeloos en hier nemen we
afscheid van Fabienne…..vanaf nu zijn de honden onze verantwoordelijkheid. De
dieren worden in het vliegtuig vervoerd in de ruimte tussen de passagiers en de
koffers.
Aangekomen in Brussel halen we
eerst onze koffers op en wachten vervolgens op “onze” honden. Inmiddels hebben
we beide 2 karren waarop we per persoon 2 benches zullen vervoeren tot achter
de douane. De honden komen aan vanuit het vliegtuig en worden door medewerkers
(complimenten voor hun medewerking) van Brussels Airlines geplaatst op de
karren; vanaf hier begint het gemanoeuvreer!
Met onze karren komen we door de
douane, waar de medewerkers van ACE en de nieuwe baasjes samen wachten op de
honden; direct bij aankomst in de hal proberen de eigenaren een glimp op te
vangen hun hond en worden overvallen door emoties. Ook wij kunnen het niet
droog houden………….Hier was het allemaal om te doen! Via de lift gaan we naar de
plek op Brussels Airlines waar de dieren uit de bench mogen en zullen worden
overgedragen aan hun nieuwe eigenaren.
Zorgvuldig verwijderen de
medewerkers van ACE de tape van de benches en dan is eindelijk het moment dat
de eigenaren voor het eerst hun honden ( “onze honden”) in de armen zullen
sluiten. Een emotionelere confrontatie hebben we zelden eerder gezien; de
honden komen heel voorzichtig uit de bench en worden direct als ware
filmsterren gefotografeerd en geknuffeld. Sommige zijn nog zo onder de indruk
dat ze zelfs nog in de bench blijven zitten en moeten de medewerkers van ACE de
bench ontmantelen, zodat ze eruit kunnen worden getild.
Uiteindelijk zijn alle dieren met
hun nieuwe eigenaar verenigd en keren wij – vol verhalen en emoties – terug
naar Nederland. Inmiddels zijn er al plannen om in 2015 terug te gaan met meerdere
personen en om een benefietconcert in Spanje te organiseren, waarvan de
opbrengst uiteraard ten goede komt van Stichting ACE!
Marga Ahrens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten