Jack is THUIS !!

Wat een fantastisch medium dat Facebook...! Mijn 4e chow op 13 jarige leeftijd helaas in januari moeten laten inslapen, het gemis bleef dus na een half jaar een erkende fokker gevonden: als alles meezit mogen wij rond eind van dit jaar een pup uitzoeken... 

Maar dan trekt een facebookoproep van dezelfde fokker mijn aandacht: 

'Zwarte gecastreerde langhaar reu zoekt tehuis via ACE' ... en als ik de foto's van 'Jack' zie smelt ik... Hij lijkt precies op mijn 2e chow...! 

Een chow chow is doorgaans zeer eenkennig: lief voor het hele gezin maar hecht zich meestal maar aan 1 baas... Ik maak me direct grote zorgen om Jack: wie weet wat hij allemaal voor narigheid en ellende heeft meegemaakt... Als hij wordt geplaatst bij iemand die de eigenwijze eigenschappen van dit ras niet kent zou zijn vertrouwen in de mens onherstelbaar beschadigd kunnen raken! De beslissing was gauw genomen: al komt de onderste steen boven: Jack hoort bij ons ongeacht de komst van een nieuwe pup! 

Op de website stond het nummer van de contactpersoon voor de adoptieprocedure: Odette Ligtenstein, dus haar direct gebeld. Ik kreeg te horen dat er nog 1 gegadigde was en ze legde mij de adoptieprocedure uit: via hun website het aanvraagformulier invullen en dan zou de hoofdverantwoordelijke na beoordeling via email contact met mij opnemen om een afspraak te maken voor een huisbezoek. De volgende dag belde Odette dat de andere gegadigde zich had teruggetrokken en dat Jack voor ons zou zijn zodra het huisbezoek een positieve beoordeling krijgt. Een spannende week volgde waarin druk gemaild werd tussen alle partijen: 

Elvira (hoofdverantwoordelijke van ACE in Nederland), Odette, 

Maureen (opvangadres waar Jack op dat moment zat),  

onze huisbezoekers van ACE en ik... 

En na precies 1 week dankzij inzet van alle partijen mochten wij Jazz zoals wij hem nu noemen ophalen uit Smilde...! 

Fantastisch moment toen hij naar buiten kwam en vrolijk op ons af kwam lopen... We werden helemaal door hem besnuffeld en geknuffeld alsof hij wist dat hij met ons meemocht en nu bij ons hoorde... hij ging eindelijk weer naar huis...! Hij wilde zo graag mee dat hij in de kofferbak sprong toen mijn man daar wat spullen wilde inleggen. Op weg naar huis lag hij op het vloertje aan m'n voeten en na heel even nerveus om zich heen kijken was het goed en ging hij liggen slapen. Hartverscheurend dat zo'n leuke lieve hond sinds zijn vertrek in februari vanuit Spanje al 3 verschillende baasjes in Duitsland heeft gehad, op 3 verschillende adressen heeft gewoond voordat hij naar Nederland kwam dus steeds weer opnieuw moest wennen zich steeds weer hechten aan een nieuw baasje en steeds weer afscheid moeten nemen... Ongelofelijk dat een chow -eenkennig zoals ze zijn- na alle ellende toch zo lief blijft niet beschadigd lijkt en zijn vertrouwen in de mens niet is kwijtgeraakt...

Thuis aangekomen werd in een sprint ons hele huis en de tuin verkend waarna we een stukje met hem zijn gaan wandelen en al gauw werd duidelijk dat Jazz een goed opgevoedde hond is en waarschijnlijk opgegroeid in een liefdevol gezin...

Hij is volgens mij aan zn oogjes geholpen (entropion), loopt lief mee aan de lijn trekt niet doet zijn behoefte op het gras waar het mag, is lief naar andere honden ook al doen ze lelijk naar hem, is lief voor kleine kinderen want hij liep niet weg maar genoot er juist van toen mijn buurjongetje van 3 hem wilde aaien en knuffelen... Gaat netjes voor je neus zitten als hij wat lekkers wil en neemt het mee naar zijn eigen plaats om het daar op te peuzelen...

Alles gaat zo vanzelfsprekend en makkelijk met Jazz dat ik hem de eerste dag al onder de douche heb gezet hem lekker gewassen en gekamd en zelfs dat ging allemaal probleemloos hij vindt alles best...! 

De eerste nacht heb ik bij hem in de huiskamer geslapen: ik op de bank Jazz naast me op de vloer waar hij de hele nacht is blijven liggen... Pas toen het ging onweren voelde ik even zijn natte neus tegen mijn gezicht maar na even knuffelen was alles weer oke en ging hij verder slapen...

Hij heeft zijn eigen plekje in een hoek van de huiskamer waar zijn dikke ribfluwelen mat 1.70 x 1.00 ligt naast de bank waar hij door de glazen pui naar buiten de tuin in kan kijken en ook al neemt hij alle koekjes die hij krijgt mee naar zijn mat hij wil er nog niet liggen: het laminaat is koeler... Overdag heel even alleen zijn als ik boodschappen ga doen is geen probleem hij blaft niet maar snachts wil hij toch liever bij ons op de slaapkamer blijven en daar ligt hij naast ons bed aan mijn kant op de vloer... staat af en toe op om te kijken of mijn man er ook nog is, loopt dan weer terug en gaat weer verder slapen...zo lief...!

Hij is nu bijna 2 weken bij ons maar het lijkt alsof hij zijn hele leventje bij ons is geweest...het voelt goed...het is goed...! 

Een volwassen chow weegt ca 28 kg... Jack woog 15 kg bij aankomst in Refugio/ Spanje en zag er nat en verwaarloosd uit... Nu weegt hij 21 kg en zijn ooit kaalgeschoren vacht wordt steeds mooier en glanzender: je voelt met de dag de nieuwe haarstoppels steeds langer worden en hij trekt alle aandacht van jong en oud als hij parmantig en zelfverzekerd in verende tred voorbij komt lopen... Het enige wat nog opvalt is dat hij niet enthousiast reageert als je na even weg te zijn geweest weer thuiskomt...alsof hij er voor waakt zich teveel aan je te hechten... De eerste paar dagen volgde hij mij overal waar ik in huis was maar dat wordt al minder dus ik heb goede hoop dat ook zijn vertrouwen in het niet meer verlaten worden ook langzaam maar zeker weer hersteld wordt...

Hij is lief naar alle honden dus als straks de nieuwe pup komt hoop ik dat ze nog heerlijke jaren van elkaars gezelschap mogen genieten..!

 De adoptanten schreven dat ik maar een paar foto's moest uitzoeken voor het blog maar kon geen keuze maken dus maar even een kort filmpje van gemaakt. Klik hier om ze te bekijken.