dinsdag 23 augustus 2011

Na een wat moeilijke start hier het verhaal van Cuca.



Wij wilden even kwijt dat we zo blij zijn met Cuca, ons speciaaltje, want dat is ze, na dodingstation, toen erg ziek geweest, toen nog verhuisd terwijl ze bij haar lieve verzorgster Denise woonde, en toen waren er geen vluchten op korte termijn ! Dus wat waren wij blij dat ze wél kwam !
En ze was zo stilletjes in de bench bij Divi, ze kwam als enige niet zelf uit de bench, heeft in mijn armen in de auto gelegen en pas 's-nachts durfde ze op te staan en dronk wat en plaste! Ze was best wel zwakjes, en ook best bang als je van ver naar haar toekwam en haar aanraakte, maar ze volgde je wel met haar ogen vanaf dag 1. Ze zou bang van mannen zijn, maar van haar baasje niet hoor, ze voelde zeker dat hij okee is!
Ze kreeg bijvoeding, want wat was ze mager en ze kreeg alle rust, want er valt heel wat in te halen en te leren.
Maar nu is ze dus precies twee weken hier en eigenlijk zijn de veranderingen belangrijker om te melden.
Wat een lieflief, schattig mooi hondje woont hier, al wat vleesje op de botjes, vachtje veel mooier, hele frisse oogjes, piept als ze moet plassen (tenminste de eerste keer 'smorgens, als ze naast ons wakker wordt. Sinds 6 dagen wordt ze in een bosachtig stuk, vlak naast het huis, uitgelaten en met de dag wordt ze steviger en vaster op de been en met onze kleindochter speelde ze zelfs, want ook dat had ze niet echt gedaan (kunnen doen door, zie boven..).
We vergroten haar terrein per dag, het gaat stap voor stap, maar als ze doorheeft dat het goed is, herhaalt ze alles uit eigen beweging. O ja, en net zoals onze kleinzoon en kleindochter, die ze heel interessant vindt, heeft ze vanaf de eerste dag grote steun aan Moos, de kat, daar is ze iets van verliefd op, zeg maar. En Moos, de macho, laat zich elke dag toilet maken, eerst links , dan rechts en vergeet mijn oren niet....en 'savonds slapen ze naast elkaar....en soms overdag.
Dat ze zó leuk etc zou zijn, hadden we niet durven denken. Dat alle mensen van ACE zo aardig zouden zijn, ook niet. Tot aan Schiphol aan toe, echt: dikke dikke pluim!
Lieve groeten van Peter, Redje en Cuca van den Berg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten